<
ZOO

Brirët e drerit përdoren në betejë, kukuvajka nuk këndon në zbrazëti, e librat s’do na shërbejnë. Sulmi është i pashërueshëm.

Na mbeten veç muret e verdhë ndriçuar nga dielli, librat dhe gjithë kultura njerëzore ndërtuar në rrugën drejt dashurisë... dhe premtimit se do t’jemi të butë.

Dhe nëse është shumë e dhimbshme?

Ngri gjithçka në përmasa kozmike, shtrëngo zemrën me dhëmbë, shkruaj një libër. 

Por ku është ajo që më do?

E shoh në ëndërr dhe e marr për dore, e quaj Lusi, kapitenen sy-bojëqiell të jetës sime, dhe i bie pa ndjenja në këmbë, dhe vuaj pas ëndërrimit. 

V. Shklovsky